شب بیست‏ و پنجم ذی القعده، شب دحوالارض، یعنى پهن شدن زمین از زیر کعبه به روى آب و از شبهاى بسیار شریف‏ است که رحمت خدا در آن نازل مى‏‌شود و قیام به عبادت در آن اجر بسیار دارد.به گزارش جهان به نقل از مهر، از حسن بن على وشّاء روایت شده‏ که گفته: من کودک بودم که با پدرم در شب بیست‏ و پنجم ماه ذی‌القعده در خدمت حضرت رضا(ع) شام خوردیم، حضرت فرمود امشب حضرت ابراهیم و حضرت عیسى(علیهما السلام) متولد شده‏ اند و زمین از زیر کعبه پهن شده، پس هرکه روزش را روزه بدارد چنان است‏ که شصت ماه روزه داشته باشد و در روایت دیگر است که فرمود: در این روز حضرت قائم(عج) قیام خواهد کرد.روز دحوالارض یکى از چهار روزى است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است و در روایتى آمده که روزه این روز همانند روزه هفتاد سال است و در روایت دیگر آمده که کفاره هفتاد سال است و هر که‏ این روز را روزه بدارد و شب را به عبادت به سر آورد، براى او عبادت صد سال نوشته شود و براى روزه‏‌دار این روز که هرچه در میان زمین و آسمان است استغفار کند و این روزى است که رحمت خدا در آن منتشر شده و براى عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیارى است.در این روز جز روزه و عبادت و ذکر خدا و غسل دو عمل دیگر وارد است: اول: نمازى که در کتاب‌هاى علماى شیعه از اهل قلم روایت شده و آن دو رکعت است در وقت چاشت[بالا آمدن آفتاب تا پیش از گذشتن از وقت ظهر] در هر رکعت پس از سوره «حمد» پنج مرتبه سوره «و الشمس» خوانده شود و پس از سلام بگوید، لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ هیچ جنبش و نیرویى نیست مگر به خداى برتر بزرگ. آنگاه دعا کند و بخواند: یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِاى نادیده‏ گیر لغزشها لغزشم را نادیده‏ گیر، اى اجابت کننده دعاها، دعایم را اجابت کن، اى شنواى صداها، صدایم را بشنو و به‏ من رحم کن و از بدیهایم و آنچه نزد من است درگذر، اى صاحب بزرگى و بزرگوارى.دوم: خواندن دعایى که شیخ در کتاب «مصباح» فرموده: خواندن آن مستحب است: اللَّهُمَّ دَاحِیَ الْکَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ وَ صَارِفَ اللَّزْبَةِ وَ کَاشِفَ کُلِّ کُرْبَةٍ أَسْأَلُکَ فِی هَذَا الْیَوْمِ مِنْ أَیَّامِکَ الَّتِی أَعْظَمْتَ حَقَّهَا وَ أَقْدَمْتَ سَبْقَهَا وَ جَعَلْتَهَا عِنْدَ الْمُؤْمِنِینَ وَدِیعَةً وَ إِلَیْکَ ذَرِیعَةً وَ بِرَحْمَتِکَ الْوَسِیعَةِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ الْمُنْتَجَبِ فِی الْمِیثَاقِ الْقَرِیبِ یَوْمَ التَّلاقِ فَاتِقِ کُلِّ رَتْقٍ وَ دَاعٍ إِلَى کُلِّ حَقٍّ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَطْهَارِ الْهُدَاةِ الْمَنَارِ دَعَائِمِ الْجَبَّارِ وَ وُلاةِ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ وَ أَعْطِنَا فِی یَوْمِنَا هَذَا مِنْ عَطَائِکَ الْمَخْزُونِ غَیْرَ مَقْطُوعٍ وَ لا مَمْنُوعٍ [مَمْنُونٍ‏] تَجْمَعُ لَنَا بِهِ التَّوْبَةَ وَ حُسْنَ الْأَوْبَةِخدایا اى گستراننده کعبه و شکافننده دانه و برگیرنده سختى و برطرف کننده هر گرفتارى. از تو مى‏‌خواهم‏ در این روز از روزهایت که حقش را بزرگ گرداندى و سبقتش را پیش انداختى و آنرا نزد اهل ایمان امانت و به سوى خود وسیله قرار دادى و به رحمت گسترده‏‌ات که بر محمد درود فرستى آن بنده برگزیده‏‌ات‏ در پیمان نزدیک، روز دیدار، شکافنده هر امر بسته و دعوت کننده به حق و بر اهل بیت(ع) پاکش‏ آن راهنمایان و روشن‏‌کنندگان راه حق، ستونهاى جبار و متولیان بهشت و دوزخ و عطا کن به ما از عطاى در خزانه‏‌ات که نه بریده شود و نه منع گردد تا به وسیله آن توبه و بازگشت خوبى براى ما فراهم نمایى.یَا خَیْرَ مَدْعُوٍّ وَ أَکْرَمَ مَرْجُوٍّ یَا کَفِیُّ یَا وَفِیُّ یَا مَنْ لُطْفُهُ خَفِیٌّ الْطُفْ لِی بِلُطْفِکَ وَ أَسْعِدْنِی بِعَفْوِکَ وَ أَیِّدْنِی بِنَصْرِکَ وَ لا تُنْسِنِی کَرِیمَ ذِکْرِکَ بِوُلاةِ أَمْرِکَ وَ حَفَظَةِ سِرِّکَ وَ احْفَظْنِی مِنْ شَوَائِبِ الدَّهْرِ إِلَى یَوْمِ الْحَشْرِ وَ النَّشْرِ وَ أَشْهِدْنِی أَوْلِیَاءَکَ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِی وَ حُلُولِ رَمْسِی وَ انْقِطَاعِ عَمَلِی وَ انْقِضَاءِ أَجَلِی اللَّهُمَّ وَ اذْکُرْنِی عَلَى طُولِ الْبِلَى إِذَا حَلَلْتُ بَیْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَى وَ نَسِیَنِیَ النَّاسُونَ مِنَ الْوَرَى وَ أَحْلِلْنِی دَارَ الْمُقَامَةِ وَ بَوِّئْنِی مَنْزِلَ الْکَرَامَةِاى بهترین خوانده شده و کریم‏‌ترین امید شده، اى کفایت کننده، اى وفادار، اى آن‏که لطفش پنهانى است، به لطفت به من لطف کن و به‏ عفوت خوشبختم نما و به یارى‏‌ات تأییدم فرما و از ذکر کریمانه‏‌ات فراموشم مکن به حق متولیان امرت و نگهبانان‏ رازت و از گرفتاریهاى روزگار تا روز قیامت و برانگیخته‏‌شدن حفظم کن‏ هنگام بیرون آمدن جانم و فرو رفتن در قبرم و تمام شدن کارم‌ و سپرى شدن عمرم. اولیایت را به بالینم حاضر کن، خدایا یادم کن، بر طول پوسیدگى، زمانى‏ که در میان توده‏‌هاى خاک فرود آیم و فراموش‏‌کنندگان از مردم فراموشم کنند و در خانه اقامت فرودم آر و در منزل کرامت جایم ده.وَ اجْعَلْنِی مِنْ مُرَافِقِی أَوْلِیَائِکَ وَ أَهْلِ اجْتِبَائِکَ وَ اصْطِفَائِکَ وَ بَارِکْ لِی فِی لِقَائِکَ وَ ارْزُقْنِی حُسْنَ الْعَمَلِ قَبْلَ حُلُولِ الْأَجَلِ بَرِیئا مِنَ الزَّلَلِ وَ سُوءِ الْخَطَلِ اللَّهُمَّ وَ أَوْرِدْنِی حَوْضَ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اسْقِنِی مِنْهُ مَشْرَبا رَوِیّا سَائِغا هَنِیئا لا أَظْمَأُ بَعْدَهُ وَ لا أُحَلَّأُ وِرْدَهُ وَ لا عَنْهُ أُذَادُ وَ اجْعَلْهُ لِی خَیْرَ زَادٍ وَ أَوْفَى مِیعَادٍ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهَادُ اللَّهُمَّ وَ الْعَنْ جَبَابِرَةَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ بِحُقُوقِ [لِحُقُوقِ‏] أَوْلِیَائِکَ الْمُسْتَأْثِرِینَ اللَّهُمَّ وَ اقْصِمْ دَعَائِمَهُمْ وَ أَهْلِکْ أَشْیَاعَهُمْ وَ عَامِلَهُمْ وَ عَجِّلْ مَهَالِکَهُمْ وَ اسْلُبْهُمْ مَمَالِکَهُمْ وَ ضَیِّقْ عَلَیْهِمْ مَسَالِکَهُمْ وَ الْعَنْ مُسَاهِمَهُمْ وَ مُشَارِکَهُمْو از دوستان اولیایت و برگزیدگان و خاصان درگاهت قرارم‏ ده و دیدارت را بر من مبارک گردان و پیش از فرارسیدن پایان عمرم حسن عمل روزى‏‌ام فرما، درحالى‏‌که پاک از لغزشها و گفتار بى‏‌پایه و منطق تباه باشم. خدایا مرا به حوض پیامبرت محمد(درود خدا بر او و خاندانش) وارد کن و از آن به من بنوشان، نوشاندنى سیراب کننده، روان و گوارا که پس از آن هرگز تشنه نشوم و از ورود به آن طرد نگردم و از آن‏ منع نشوم و آنرا قرار ده برایم بهترین توشه و کامل‌ترین وعده‏‌گاه، روزى که گواهان به پا مى‏‌خیزند. خدایا لعنت کن گردن‌کشان‏ گذشته و آینده را، هم آنان‏‌که حقوق اولیایت را به ناحق به خود اختصاص دادند. خدایا پایه‏‌هایشان را بشکن و پیروان و عمالشان را نابود ساز. زمیه‏‌هاى هلاکتشان را به زودى فراهم فرما و کشورهایشان را از دستشان بگیر و راههایشان را بر آنان تنگ کن و بر آنان‏که با آنان سهیم و شریکند لعنت فرست.اللَّهُمَّ وَ عَجِّلْ فَرَجَ أَوْلِیَائِکَ وَ ارْدُدْ عَلَیْهِمْ مَظَالِمَهُمْ وَ أَظْهِرْ بِالْحَقِّ قَائِمَهُمْ وَ اجْعَلْهُ لِدِینِکَ مُنْتَصِرا وَ بِأَمْرِکَ فِی أَعْدَائِکَ مُؤْتَمِرا اللَّهُمَّ احْفُفْهُ بِمَلائِکَةِ النَّصْرِ وَ بِمَا أَلْقَیْتَ إِلَیْهِ مِنَ الْأَمْرِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ مُنْتَقِما لَکَ حَتَّى تَرْضَى وَ یَعُودَ دِینُکَ بِهِ وَ عَلَى یَدَیْهِ جَدِیدا غَضّا وَ یَمْحَضَ الْحَقَّ مَحْضا وَ یَرْفِضَ الْبَاطِلَ رَفْضا اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَى جَمِیعِ آبَائِهِ وَ اجْعَلْنَا مِنْ صَحْبِهِ وَ أُسْرَتِهِ وَ ابْعَثْنَا فِی کَرَّتِهِ حَتَّى نَکُونَ فِی زَمَانِهِ مِنْ أَعْوَانِهِ اللَّهُمَّ أَدْرِکْ بِنَا قِیَامَهُ وَ أَشْهِدْنَا أَیَّامَهُ وَ صَلِّ عَلَیْهِ [عَلَى مُحَمَّدٍ] وَ ارْدُدْ إِلَیْنَا سَلامَهُ وَ السَّلامُ عَلَیْهِ [عَلَیْهِمْ‏] وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُخدایا در فرج دوستانت شتاب کن و حقوق تاراج‏ رفته آنان را به آنان بازگردان و قائم آنان را به حق آشکار کن و او را یارى‏‌رسان دینت بدار و درباره دشمنانت فرمانده به فرمانت قرار ده. خدایا فرشتگان پیروزى را گرداگرد او همواره بدار و به آن دستورى که در شب قدر به او القا کردى او را انتقام‏ گیرنده خویش‏ قرار ده تا جایى‏ که خشنود شوى و دینت به وسیله او و به دست او به گونه‏‌اى نو و تازه بازگردد و حق به طور کامل ناب شود و باطل به صورت‏ همه جانبه به دور افکنده شود. خدایا! بر او و همه پدرانش درود فرست و ما را از همنشینان و خاندانش قرار بده و در زمان بازگشتش ما را برانگیز تا در دوران او در شمار یارانش باشیم. خدایا درک قیامش را روزى ما کن و در روزگارش ما را حاضر کن و بر او درود فرست و سلام او را به ما باز رسان. درود و رحمت خدا و برکاتش بر او باد.میرداماد در رساله «اربعه ایام»، در بیان اعمال روز دحوالارض نوشته است: زیارت امام رضا(ع) در این روز افضل اعمال مستحب و مؤکدترین آداب مى‏‌باشد.

با هلال ماه خجسته رمضان، باران مهربانی می‌بارد.باغ، سرسبز‌تر می‌شود.غنچه‌ها به گونه‌ای دیگر می‌شکفند.درخت‌ها زیبا‌تر، قد می‌کشند.رودخانه‌ها آوازهای دلرباتری می‌خوانند.پرندگان چهچهه‌های خوش‌تر سر می‌دهند.و آفتاب، مهربان‌تر از همیشه به همه لبخند می‌زند و در اینجا کسی به «نو» شدن و «دیگر» شدن می‌اندیشد.چشمه چشمه نور، می‌روید و آسمان در آسمان، اجابت گسترده می‌شود.او که بخواهد همه چیز شدنی است حتی پروانه شدن یک پیله یا شکفته شدن یک غنچه و... پاک شدن یک آلوده... و اینک آن آلوده، منم.آلوده‌ای که از زشتی‌ها به تنگ آمده است.روسیاهی که جرأت نگاه به آسمان ندارد.شب زده‌ای که چشم از ماه می‌دوزد.خواب آلوده‌ای که از بیداری می‌هراسد.با هلال ماه بزرگ رمضان، کسی که فکر می‌کردیم آن بالا بالا‌ها نشسته و از ما دور است، اینک به مهمانیمان فراخوانده است پس یعنی ما اشتباه می‌کردیم و او از هر لبخندی به ما نزدیک‌تر است.او با دست خود دعوتنامه‌ای فرستاده و آن را در کاغذ کادویی آسمانی پیچیده و نوشته است: «به ضیافت من بیایید» پس شرط انصاف نیست که دعوتش را نپذیریم و به مهمانی‌اش بی‌اعتنا باشیم.وقتی غنچه‌های مهر، شکوفا شده‌اند و نسیم محبت وزیدن گرفته است.اینک که بهار آشنایی فرارسیده و گلهای باغچه امید می‌رقصند.اکنون که آسمان به زمین نزدیک‌تر شده و شوق رسیدن دل‌ها را بی‌تاب‌تر کرده است.به راستی وقتی قرار است آن بزرگ مهربان، آشکار‌تر از همیشه، دستی بر سر بندگان بازیگوش خود بکشد پس چرا از او بگریزیم؟ اینک که ابرهای رحمت باریدن گرفته آیا حیف نیست خود را در زیر چترهای غفلت، محبوس کنیم و از لطافت باران، بی‌بهره باشیم؟ اینک که یازده ماه آوارگی، پایان یافته و به منزل رسیده‌ایم. غربت سر آمده و به آشنا دست یافته‌ایم.اینک که ماه زیبای توبه و بازگشت، رخ نموده و در زیر مهتاب آن می‌توان به راحتی با «او» سخن گفت.اینک که پاییز هجران، رنگ باخته و بهار وصال، شکوفا است. پس بگذار چشم در چشمش بدوزیم و با او نجوا کنیم:ای ماه عاشقی‌ها!تو سر زدی و به ما نگاهی داری در خانه اهل عشق - راهی داری قربان تو و هلال ابروی تو - من ای ماه خدا! چه روی ماهی داری!ای خجستگی زمان!ای شکوه لحظه‌ها!ای رمضان بزرگ!سلام...سراغت را از گنجشک‌ها گرفتم و گفتند که می‌آیی.در کنار گلدان، یادت کردم و غنچه‌ها شکفتند.در آینه، جست‌و‌جویت کردم و تمام قد، لبخند زد.بر سجاده، نامت را بردم و تسبیح به رقص آمد.در باغ، صدایت زدم و درخت‌ها تعظیم کردند.این تکاپو‌ها به جبران عظمت اذان معطری است که هر سحر، خانه‌ها را با خدا پیوند می‌دهند.این ارادت‌ها به احترام طراوت لحظه‌های افطارت بودند.این شوق‌ها در پاسخ مهرورزی‌های مهربانی است در شبهای بزرگ بارش نور و وحی و محبت. شبهایی که ترتیل دوست داشتن‌های آن بالا نشین نزدیک، همه را بی‌خویش می‌سازد.این زمزمه‌ها مقدمه نجوای «یا رب یارب» دلسوختگانی است که در شب‌های «قدر» به بامداد دیدار چشم می‌دوزند.ای فصل آشتی و پیوند!دل‌هایمان را با آسمان پیوند بزن که از این خاک خسته‌ایم. 

به گزارش شیعه آنلاین، قتل دردناک شیخ حسن شحاته یکی از رهبران شیعیان و4 تن از پیروان اهل البیت علیهم السلام در مصر فاجعه دردناکی است که بی تردید پی بردن به چرائی شکل گیری این حادثه نیازمند یک تجزیه وتحلیل جسورانه است.حسن هانی زاده در بخش «وبلاگ»های خبر آنلاین در ادامه نوشت: اساسا پس از پیروزی انقلاب اسلامی بدون مبالغه شرایط سیاسی جدیدی بر منطقه حاکم شد. جهان اسلام وبطور مشخص مسلمانان پس از 1400 سال که ازظهور اسلام می‎گذشت به ظرفیت‎ها ی دینامیکی اسلام برای دولت سازی ومقابله با استعمارخارجی پی بردند.لذا شورش‎ها و قیام‎های پراکنده ای در جهان اسلام به ویژه در یمن ، مصر ، سوریه ، عراق و عربستان صورت گرفت اما این شورش‎ها به سر انجام قابل قبولی نرسید.دلیل این شکست چیست؟ اولا این شورش‎ها نوعا بصورت هرم وارونه وبدون وجود یک رهبری کاریزماتیک صورت گرفت ولذا از سوی حاکمان این کشورها بیرحمانه سرکوب شدند.حلقه مفقوده این قیام‎ها تکیه مردم مسلمان به برخی از جریان‎های سیاسی مانند اخوان المسلمین بود که نوعا فاقد مرجعیت لازم وپایگاه مردمی بودند.هر چند آموزه‎های دینی جوهره این قیام‎ها را تشکیل می‎داد اما سازمان یافتگی این نوع حرکت‎ها بشکلی غیر منسجم وتحت تاثیر پیروزی انقلاب اسلامی و بصورتی احساسی صورت گرفت وبهمین دلیل با ناکامی مواجه شدند.برخی قدرت‎ها که به ماهیت ضد استکباری انقلاب اسلامی پی برده بودند با بهره گیری از سازوکارهای خشونت آمیز تلاش کردند تا از تکرار تجربه ایران در کشورهای منطقه جلوگیری کنند.یکی از رهبران جریان اخوان المسلمین سوریه می‎گوید زمانی که انقلاب اسلامی ایران پیروز شد اخوان المسلمین سوریه آن را سر آغازی برای سرنگونی رژیم‎های لائیک عرب تلقی کردند .وی می‎افزاید با همین نگاه اخوان المسلمین سوریه در سال 1982 در شهرهای حماء و حمص علیه دولت وقت سوریه شورش کردند اما به دلیل این که این حرکت فاقد یک مرجعیت قابل قبول مردمی بود با شکست مواجه شد. لذا جریان‎های سکولار عربی ، لیبرال‎ها و قومیت‎گراها سریعا خلاء‎های سیاسی را با حذف جریان‎های اسلام‎گرا پر کردند .علیرغم بی اعتقادی قومیت گرایان عرب به ظرفیت‎های اسلام برای دولت سازی ،تلاش کردند تا نوعی تقابل ایدئو لوژیکی میان اسلام‎گرایان سنتی وسلفی با تشیع به میدان داری ایران ایجاد کنند.در عراق و کشورهای حوزه خلیج فارس نگاه تهاجمی و پرخاشگرانه اسلام‎گرایان سلفی نسبت به شیعیان پر رنگتر از سایر کشورهای عربی بود اما این نگاه به مرحله تخاصم وتصادم میان شیعه و سنی نرسید.با این حال زمینه سازی فرهنگی و روانی برای ایجاد یک تقابل قهری میان شیعه وسنی آغاز شد که شبکه‎های ماهواره ای و فضای مجازی با بهره گیری ظریف و ماهرانه از حوادث تاریخی در ایجاد زیر بنای فکری میان اسلام‎گرایان سنتی وشیعیان نقش دارند.در عربستان یکصد شبکه ماهواره ای با چرخش مالی سالانه 10 میلیارد دلار در تشدید جریان‎های ضد شیعی وتقویت انگیزه‎های سلفی گری در میان جوانان عرب مشارکت فعال داشته اند.عربستان در طول 30 سال گذشته بیش از 60 میلیارد دلار برای شکل دهی جریان‎های فکری وهابی در جامعه الازهر مصر وتقویت شیوخ سلفی در این کانون دینی- فرهنگی مهم جهان اسلام هزینه کرده است.شیعیان پاکستان ، افغانستان ، عراق وحوثی‎های یمن نخستین قربانیان تقویت جریان‎های سلفی ووهابی بودند . متاسفانه جهان غرب با این تلقی که همه شیعیان به نوعی وابسته به ایران هستند وایران نیز طبیعت ضد استکباری دارد ، در مقابل این جنایات سکوت کرد زیرا این کشتارها را نوعی انتقام جوئی از ایران می‎داند.در قطر نیز بزرگترین کانون فتنه ضد شیعی با تاسیس شبکه الجزیره وحضور جریان‎های وابسته به اخوان المسلمین شکل گرفت.حضور شیخ یوسف القرضاوی مفتی مصری الاصل قطردر برنامه‎های ثابت وهفتگی شبکه الجزیره صرفا برای دادن مشروعیت مردمی به این شیخ سلفی فتنه‎گر بود که به حق برخی رسانه‎های عربی به وی لقب مفتی ناتو داده‎اند.شیخ یوسف القرضاوی نفوذ فوق‎العاده‎ای روی سلفی‎ها داشت هر چند به ظاهر سعی می‎کرد تا فاصله خود را از شیوخ وهابی عربستان حفظ کند.وی برای تاثیر گذاری سیاسی بر جریان‎های دینی عربی، اتحادیه علمای مسلمین را در دوحه پایه گذاری کرد. از آنجائی که متاسفانه در ایران همواره نگاه رهبران دینی به جریان‎های دارای شاکله دینی یک نگاه احساسی وعاطفی است لذا برخی از شخصیت‎های محترم مذهبی در ایران از هیچ تلاشی برای تقویت اتحادیه علمای مسلمین که یک تشکل کاملا هدایت شده ومشکوک است فروگذاری نکردند.شیخ یوسف القرضاوی که بدون هیچ تردیدی دست پرورده سازمان‎های فراماسونری، صهیونیستی و جاسوسی غرب است نهایت استفاده سیاسی را از حضور شخصیت‎های مورد احترام ایرانی در اتحادیه علمای مسلمین به عمل آورد.وی هیچگاه نسبت به کشتار الحوثی‎های یمن و شیعیان عراق و بحرین موضع شفافی نگرفت بلکه در تشدید فضای ضد شیعی نقشی کاملا تخریبی ایفا کرد.از اشتباهات استراتژیکی در ایران ،محاسبات کاملا شکلی وظاهری است که تصور می‎شود مساله وحدت اسلامی با تشکیل برخی کنفرانس‎ها ودعوت از رهبران اسلامی کشورهای مسلمان به این کنفرانس‎ها قابل تحقق است .این مساله اساسا بنا به دلایل تاریخی هیچگاه تحقق نخواهد یافت زیرا یقینا غرب و سازمان‎های جاسوسی ودستگاه‎های فراماسونری از وجود شکاف عمیق تاریخی میان مذاهب مختلف اسلامی آگاهی دارند وعناصر خود را برای تشدید این اختلاف در نهادهای اسلامی نفوذ می‎دهند.شیخ یوسف القرضاوی در قطر، شیخ سلمان العوده ، شیخ محمد العریفی در عربستان شیخ ولید الطباطبائی در کویت وشیخ محمد حسان در مصر از جمله شخصیت‎هایی هستند که با قطب نمای سیاسی سازمان‎های فراماسونری حرکت می‎کنند .این در حالی است که در ایران همه تحت تاثیر شعار فریبنده وحدت اسلامی صادقانه اما ساده‎لوحانه برای تحقق این شعار تلاش می‎کردند اما در نهایت شیعیان در جریان وقایع اخیر منطقه بار دیگر به اصطلاح از پشت خنجر خوردند.یکی از اشتباهات بزرگ، تقویت جنبش‎های به ظاهر جهادی فلسطین از جمله حماسبود که همه شاهد بودند که چگونه این جنبش راه خود را از حزب الله شیعه جدا کرد ودر صف وهابی‎ها وسلفی‎ها علیه دولت سوریه قرار گرفت.عبدالعزیز الدویک رئیس سابق پارلمان فلسطین ویکی از رهبران پر نفوذ حماس اخیرا در یک اظهار نظرعجیب اعلام کرد که جهاد علیه دولت سوریه واجب تر ازجهاد علیه اسرائیل است!خالد مشعل رئیس دفتر سیاسی و اسماعیل هنیه نخست وزیر دولت حماس نیز صریحا از گروه‎های سلفی تکفیری سوریه جانبداری کردند وحتی نیروهای خود راعلیه دولت علوی سوریه بسیج کردند.این امر وحوادث بحرین ، یمن ، سوریه ، عراق ، لبنان ومصر باید به تغییر نگاه رهبران سیاسی و دینی ایران نسبت به همنوائی با برخی جریان‎های سلفیگرا کمک کند.بدون هیچگونه مجامله وخارج از الفاظ دیپلماتیک وبدون پرده پوشی اساسا خط شیعه با خط سلفی‎های تکفیری که لعابی اسلامی هم دارند هیچگاه در یک نقطه تلاقی نمی کنند.شیعیان منطقه مخصوصا حزب الله باید ازهدر دادن ظرفیت‎‎‎های خود برای کمک به فلسطنیان پرهیز کنند و خط کشی جدیدی را با جنبش‎‎های فلسطین ایجاد کنند.شیعیان مصر را می‎توان نخستین قربانیان جریان‎‎های اسلام‎گرا پس از موج بیداری اسلامی تلقی کرد که اگر دولت اخوان المسلمین مصر به رهبری محمد مرسی تقویت شود بسیاری از شیعیان مصر در آتش این دولت اموی خواهند سوخت.لذا ذوق زدگی در مورد تشکیل دولت‎‎های اسلام‎گرا در مصر و تونس و لیبی با واقعیت‎‎های میدانی وعقیدتی موجود در جهان عرب سازگاری ندارد زیرا تجربه ثابت کرده که سکولار‎های عرب حداقل با مذهب شیعه دشمنی آشکار ندارند اما اسلام‎گرایان حاضرند با شیطان پرستان همکاری کنند اما با شیعیان در یکمسجد نماز نخوانند!.به همین دلیل باید نگاه دستگاه دیپلماسی ایران به اسلام‎گرایان مصر تغییر کند و سازوکار جدیدی را برای همکاری با لیبرال‎هائی مانند محمد البرادعی، حمدین صباحی وعمرو موسی تعریف کند.در غیر این صورت منطقه در آینده شاهد کشتار شیعیان بیشتری خواهد بود که در آنصورت تقابل جریان‎های شیعه واسلام‎گرایان سنتی که خواست آمریکا وصهیونیست‎ها است تشدید خواهد شد. 

گروه معارف: ارادت ویژه مرحوم حضرت آیت الله خوشوقت نسبت به رهبر انقلاب برای هرکس که کمترین خوشه را از خرمن این عالم ربانی چیده باشد، نکته‌ای مخفی نیست. ارادتی برخواسته از باورهای عمیق دینی آن هم از سوی عالمی که برخی از بزرگان دین او را در قامت مرجعیت می‌دیدند.

به گزارش رجانیوز، هرچند این عارف بالله اهل سکوت بود اما به همان میزان در ابراز محبت به حضرت آیت‌الله خامنه‌ای زبانی پر از حرف داشت و نه تنها تبعیت از ایشان را بر همگان واجب می‌دانست بلکه در توصیه‌هایی که به اهل سیاست داشت، معیار انتخاب مسئولان را میزان تبعیت آنها از رهبرانقلاب عنوان می‌کرد.

آیت الله صفایی بوشهری و حجت الاسلام و المسلمین آقاتهرانی شب گذشته در گفتگوی ویژه خبری شبکه 2سیما به بررسی ابعاد شخصیتی و زندگی پربار آیت الله خوشوقت و نگاه ویژه ایشان به جایگاه ولایت فقیه و رهبرمعظم انقلاب داشت.

در همین راستا آیت الله صفایی بوشهری نماینده رهبر معظم انقلاب در استان بوشهر و از اساتید برجسته و صاحب تالیف حوزه که از جمله نزدیکان آیت الله خوشوقت بود به بیان نقل قولی شنیدنی از این عالم ربانی درباره حضرت آیت الله خامنه‌ای پرداخت.

وی با اشاره به نگاه آیت الله خوشوقت به انقلاب اسلامی و رهبر آن گفت: آیت الله خشوقت، انقلاب اسلامی را تجلی عدالت الهی می‌دانستند و تبعیّت از مقام معظم رهبری را بعنوان مقام عزت حکومت اسلامی بر همگان واجب می دانستند و درعرفان سیاسی، معتقد به ولایتمداری بودند.

آیت الله صفایی بوشهری ادامه داد: آیت الله خوشوقت درباره مقام رهبری می فرمودند که خداوند این منصب را به ایشان داده وهر ابزاری که برای این منصب لازم است را نیزبه ایشان هدیه داده است و رهبری را همیشه حضرت آقا صدا می کردند و حراست ازحریم ولایت را بر همگان واجب می دانستند.

تاثیر ویژه امام و علامه در شخصیت آیت الله خوشوقت

وی در سخنان خود تصریح کرد: رمز ماندگاری آیت الله خوشوقت همان چیزی است که خدا مطرح کرده، که هرچه برای خدا باشد ماندنی است.

وی با بیان اینکه سراسر زندگی ایشان، برای خدا بود، تصریح کرد: همین امر سبب شد خدا ایشان را به سیر معنویت برساند.

آیت الله صفایی بوشهری افزود: ایشان در عرصه علم دارای استعداد شگرفی بودند و در زنجیره درس آیت الله بروجردی، علامه طباطبایی، امام راحل و ...حضور داشتند و حضرت امام و علامه طباطبایی تاثیر بسیاری در شخصیت ایشان داشتند.

نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه بوشهر با بیان اینکه حضرت آیت الله خوشوقت، درعرفان عملی، تفسیر،علوم پایه، فقه و ... مسلط بودند و تحولات بسیاری در فقه حقوق به وجود آوردند، گفت: ایشان در ادبیات، تاریخ، تفسیر و علوم قرآنی تسلطی شگرف داشتند و صاحب سبک بودند و نگاه ایشان در عرصه اصول، به شیخ عبدالکریم حائری بود.

به جوانان دل داده بودند

وی در بخش دیگری از سخنان خود درباره دلایل بی‌تابی جوانان در مراسم تشییع آیت الله خوشوقت که مورد سوال مجری قرار گرفته بود، تصریح کرد: همانطور که جوانان به آیت الله خوشوقت دل داده بودند، ایشان هم به آنان دل داده بودند و به جوانان عشق می ورزیدند و در تلاش بودند تا در خدمت جوانان باشند، از این رو، گاهی ساعت‌ها می‌نشستند و با جوانان در زمینه‌های مختلف بحث می‌کردند و با لطف و مهربانی، فضا را برای سوال و جواب جوان و رشد آن آماده می‌کردند.

آیت‌الله صفایی بوشهری تصریح کرد: ایشان همت بلندی داشتند و گاهی، ساعت 12 شب به قم می رسیدند و تا ساعت 2 با جوانان صحبت می کردند، گاهی هم بعد از نماز صبح همین گونه بود.

امام جمعه بوشهر یافتن رمز حکمت الهی را یکی از صفات و ویژگی‌های آیت الله خوشوقت عنوان کرد و افزود: ایشان.کتاب خدا را می‌فهمیدند و به همه فضائل آراسته و به حکمت، دست یافته بودند.

آیت الله خوشوقت می‌گفتند که علامه طباطبایی معمار وجود من بود

وی اظهار داشت: آیت الله خوشوقت همواره می‌گفتند که "معماری وجود من توسط آیت الله علامه شکل گرفته" و اذعان داشتند که "ایشان در طول دوران زندگی خود، ازمحضرعلمای بزرگی بهره بردند."

این استاد درس خارج حوزه ادامه داد: هنگامی که شاگردان مرحوم حضرت علامه طباطبایی از ایشان سوال کردند که بعد از ایشان از چه کسی درس بگیرند، ایشان آیت الله خوشوقت را معرفی کردند.

وی اظهار داشت: آیت الله خوشوقت تنها 20 درصد تجلی دنیایی داشت، که آن هم الهی بود و برای همگان نقش هدایتگری داشتند

آیت الله صفایی بوشهری در پایان خاطر نشان کرد: روش تدریس ایشان بر سلوک بر مسلک قرآنی و عترت پایدار بود.

آقاتهرانی: اگرچه کم حرف بود اما از چند کلمه ایشان هم می‌شد معانی بسیاری درک کرد

در این گفت‌وگوی ویژه خبری همچنین حجت الاسلام و المسلمین آقا تهرانی درباره زندگی آیت الله خوشوقت گفت: ایشان از تمامی علومی که آموخته بودند بارور شده و آن ها در زندگی ایشان جاری بود، آموختن آیات الهی یک چیز است و تجلی این باورها در وجود افراد و زندگی شخص امر دیگری است.

وی اظهار داشت: ایشان خودنگهدار، کم حرف و ... بودند اما از چند کلمه ایشان هم می شد معانی بسیاری را درک کرد.

این نماینده مجلس تصریح کرد: مربی شدن و اینکه تمامی رفتار و سکنات بگونه ای باشد که تمامی درس زندگی اولیای الهی را آموزش داد، بسیار فرق دارد.

دبیر کل جبهه پایداری درباره ویژگی های آیت الله خوشوقت گفت: رضایت الهی تنها امر مهم و ضروری بای ایشان در تمامی عرصه ها بود و همه افراد مخلص را دوست دارند و ایشان در صف عالی مخلصین حرکت می کرد.

وی ادامه داد: مربی بودن با معلم بودن متفاوت است، مربی افراد را تربیت می کند و این بواسطه تربیت خود مربی امکانپذیر است.

آقاتهرانی تصریح کرد: گاهی افراد مبتلا به این حالت می شوند که تنها چیزی را یاد بگیرند اما فرد باید دنبال دانستن باشد و آن گمشده‌اش باشد و امروز بسیای از جوانان ناراحت بودند که بعد از ایشان دنبال چه کسی بروند؟

دبیر کل جبهه پایداری افزود: فیلمی از نشست آیت الله خوشوقت با مقام معظم رهبری پخش شد که دیدیم در آن کلام زیادی مطرح نشده بود و لزومی هم ندارد و گاها یک نشست و برخاست و سخن کوتاه بیانگر همه چیز است.

وی ادامه داد: سکوت ایشان، حضورشان چون خودش در محضر الهی است و زنده است و حیات واقعی دارند و نشست و برخاستشان خیلی دیدنی است، نماز گزاردن رهبری بر پیکر ایشان، پیام تسلیت به خانواده آن مرحوم و ... خود بیانگر همه چیز است.

حجت الاسلام و المسلمین آقا تهرانی گفت: 2 ماه پیش آمدند دیدار ایشان و آیت الله خوشوقت گفته بودند این دیدار خداحافطی است و واقعا علما با یک بصیرت حرکت می کنند.

وی با اشاره به کلام بزرگان گفت: این عزیزان هنگامی که در این دنیا هستند بسیار محدودند چون دنیا، دنیای مادی است، به دوستانی که از حضور ایشان بهره می بردند توصیه می کنم فکر نکنند که ارتباط قطع شده است و این اتباط می تواند قوی‌تر شود.